1
أَلِف-لَام-رَا تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآن ٍ ۚ مُبِين ٍ
'Alif-Lām -Rā Tilka 'Ā yā tu A l-Kitā bi Wa Qur'ā nin Mubī nin
Elif, Lam, Ra. Këto janë ajetet e librit, të Kur’anit të plotkuptueshëm.
2
رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ
Rubamā Yawaddu A l-Ladh ī na Kafarū Law Kānū Muslimī na
Ata që nuk besuan shpeshherë do të kishin dëshiruar të kishin qenë myslimanë.
3
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
Dh arhum Ya'kulū Wa Yatamatta`ū Wa Yulhihimu A l-'Amalu ۖ Fasawfa Ya`lamū na
Leri (Muhammed) ata, të hanë, të dëfrehen dhe t’i preokupojë shpresa (se do të jetojnë shumë), e më vonë do të kuptojnë.
4
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَة ٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَاب ٌ مَعْلُوم ٌ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Wa Lahā Kitā bun Ma`lū mun
Ne nuk kemi shkatërruar asnjë fshat (vendbanim) ndryshe vetëm në afatin e tij të caktuar.
5
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ
Mā Tasbiqu Min 'Umm atin 'Ajalahā Wa Mā Yasta'kh irū na
Asnjë popull nuk mund ta shpejtojë afatin evet e as ta shtyjë për më vonë.
6
وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُون ٌ
Wa Qālū Yā 'Ayyuhā A l-Ladh ī Nuzzila `Alayhi A dh -Dh ikru 'Inn aka Lamaj nū nun
Dhe ata thanë: “O ti që t’u shpall përkujtimi (Kur’ani), me të vërtetë ti je çmendur!”
7
لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلاَئِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
Law Mā Ta'tīnā Bil-Malā 'ikati 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na
Përse nuk na erdhe me enjëj (që të vërtetojnë) nëse je i sinqertë?
8
مَا نُنَزِّلُ الْمَلاَئِكَةَ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذا ً مُنْظَرِينَ
Mā Nunazzilu A l-Malā 'ikata 'Illā Bil-Ĥaqqi Wa Mā Kānū 'Idh āan Mun žar ī na
Ne nuk i dërgojmë engjëjt (u përgjigjet Zoti) ndryshe vetëm kur duhet (kur e kërkon urtësia e Zotit) dhe atëherë ata nuk aftizohen.
9
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَه ُُ لَحَافِظُونَ
'Inn ā Naĥnu Nazzalnā A dh -Dh ikra Wa 'Inn ā Lahu Laĥāfižū na
Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.
10
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ
Wa Laqad 'Arsalnā Min Qab lika Fī Sh iya`i A l-'Awwalī na
Ne përapara teje kemi dërguar të dërguar në grupet e popujve të hershëm.
11
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُول ٍ إِلاَّ كَانُوا بِه ِِ يَسْتَهْزِئُونَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Rasū lin 'Illā Kānū Bihi Yastahzi'ū na
E atyre nuk u erdhi asnjë nga të dërguarit, e të mos talleshin me të.
12
كَذَلِكَ نَسْلُكُه ُُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
Kadh ālika Naslukuhu Fī Qulū bi A l-Muj r imī na
Ja kështu e fusim atë në zemrat e kriminelëve (mosbesimin - talljen).
13
لاَ يُؤْمِنُونَ بِه ِِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ
Lā Yu'uminū na Bihi ۖ Wa Qad Kh alat Sunn atu A l-'Awwalī na
Ata nuk e besojnë atë (Kur’anin). Po ligji (i dënimit) ndaj popujve më të hershëm tashmë është i provuar (se si i shkatërroi Zoti).
14
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابا ً مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيه ِِ يَعْرُجُونَ
Wa Law Fataĥnā `Alayhim Bābāan Mina A s-Samā 'i Fažallū Fī hi Ya`rujū na
Edhe sikur Ne t’u hapnim atyre në qiell dhe të ngjiteshin vazhdimisht lart në të (e të shihnin engjëjt e fshehtësitë).
15
لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْم ٌ مَسْحُورُونَ
Laqālū 'Inn amā Sukkirat 'Ab şārunā Bal Naĥnu Qawmun Masĥūrū na
Ata gjithqysh do të thonin: “Neve na janë ndalë sytë (të pamët). Jo, ne jemi njerëz të magjepsur.
16
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجا ً وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ
Wa Laqad Ja`alnā Fī A s-Samā 'i Burūjāan Wa Zayyann āhā Lilnn āžir ī na
Ne në qiell kemi krijuar galaksione yjesh dhe atë (qiellin) e kemi zbukuruar për ata që e shikojnë me vëmendje.
17
وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَان ٍ رَجِيم ٍ
Wa Ĥafižnāhā Min Kulli Sh ayţā nin Rajī min
Dhe atë (qiellin) e kemi ruajturprej çdo djalli të mallkuar.
18
إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَه ُُ شِهَاب ٌ مُبِين ٌ
'Illā Mani A staraqa A s-Sam `a Fa'atba`ahu Sh ihā bun Mubī nun
Përveç atij që vjedh (përgjon) çka dëgjohet, po edhe atë e kapë ylli i zjarrtë (e djeg).
19
وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْء ٍ مَوْزُون ٍ
Wa A l-'Arđa Madad nāhā Wa 'Alqaynā Fīhā Rawāsiya Wa 'An batnā Fīhā Min Kulli Sh ay'in Mawzū nin
E tokën e kemi shtruar dhe në të kemi vuar kodra dhe kemi bërë që në të të mbijnë bimë të caktuara të të gjitha llojeve.
20
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَه ُُ بِرَازِقِينَ
Wa Ja`alnā Lakum Fīhā Ma`āyish a Wa Man Lastum Lahu Birāziqī na
Dhe Ne ju krijuam juve në te jetesën (mjetet për jetë) e edhe tyre për të cilët ju nuk jeni furnizues.
21
وَإِنْ مِنْ شَيْء ٍ إِلاَّ عِنْدَنَا خَزَائِنُه ُُ وَمَا نُنَزِّلُهُ~ُ إِلاَّ بِقَدَر ٍ مَعْلُوم ٍ
Wa 'In Min Sh ay'in 'Illā `In danā Kh azā 'inuhu Wa Mā Nunazziluhu 'Illā Biqadar in Ma`lū min
E nuk ka asnjë send që të mos ta ketë burimin te Ne, po Ne, nuk e japim atë ndryshe vetëm sipas një mse të caktuar (të nevojshme).
22
وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاء ً فَأَسْقَيْنَاكُمُوه ُُ وَمَا أَنْتُمْ لَه ُُ بِخَازِنِينَ
Wa 'Arsalnā A r-R iyā ĥa Lawāqiĥa Fa'an zalnā Mina A s-Samā 'i Mā 'an Fa'asqaynākumū hu Wa Mā 'An tum Lahu Bikh āzinī na
Ne i lëshojmë erërat mbarësuese, e nga qielli (retë) lëshojnë shi dhe atë ju japim ta pini, e ju nuk mund ta ruani atë.
23
وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ
Wa 'Inn ā Lanaĥnu Nuĥyī Wa Numī tu Wa Naĥnu A l-Wār ith ū na
Ne, vërtetjemi që japim jetë e vdekje dhe Ne jemi trashëgues (të qiejve e tokës).
24
وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ
Wa Laqad `Alim nā A l-Mustaq dimī na Min kum Wa Laqad `Alim nā A l-Musta'kh ir ī na
S’ka dyshim se Ne e dimë për ata që ishin para jush dhe edhe për ata që vijnë pas.
25
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّه ُُ حَكِيمٌ عَلِيم ٌ
Wa 'Inn a Rabbaka Huwa Yaĥsh uruhum ۚ 'Inn ahu Ĥakī mun `Alī mun
E Zoti yt është Ai që i tubon të gjithë ata (të kaluarit e të ardhëshmit), vërtet Ai është shumë i urtë, shumë i dijshëm.
26
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِنْ صَلْصَال ٍ مِنْ حَمَإ ٍ مَسْنُون ٍ
Wa Laqad Kh alaq nā A l-'In sā na Min Şalşā lin Min Ĥama'iin Masnū nin
Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, të zi e të prihsur (me erë të keqe)? (të formuar-të trajtuar-mesnun).
27
وَالْجَانَّ خَلَقْنَاه ُُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ
Wa A l-Jā nn a Kh alaq nā hu Min Qab lu Min Nā r i A s-Samū mi
E xhinët i krijuam më parë nga zjarri, nga flaka e fortë.
28
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِق ٌ بَشَرا ً مِنْ صَلْصَال ٍ مِنْ حَمَإ ٍ مَسْنُون ٍ
Wa 'Idh Qā la Rabbuka Lilmalā 'ikati 'Inn ī Kh āliqun Bash arāan Min Şalşā lin Min Ĥama'iin Masnū nin
Dhe (përkujto) kur Zoti yt engjëjve u tha: “Unë po krijoi njeriun nga balta e tharë, e zezë e me erë.
29
فَإِذَا سَوَّيْتُه ُُ وَنَفَخْتُ فِيه ِِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَه ُُ سَاجِدِينَ
Fa'idh ā Sawwaytuhu Wa Nafakh tu Fī hi Min Rūĥī Faqa`ū Lahu Sājidī na
E kur ta përsosë atë (në formën e njeriut) dhe do t’i japë atij shpirtin që është krijesa Imja, atëherë ju bini atij në sexhde”.
30
فَسَجَدَ الْمَلاَئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
Fasajada A l-Malā 'ikatu Kulluhum 'Aj ma`ū na
Të gjithë engjëjt tok, bënë sexhde.
31
إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
'Illā 'Ib lī sa 'Abá 'An Yakū na Ma`a A s-Sājidī na
Përpos Iblisit. Ai refuzoi të jetë me ata që bënë sexhde?”
32
قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
Qā la Yā 'Ib lī su Mā Laka 'Allā Takū na Ma`a A s-Sājidī na
Ai tha: “O Iblis, ç’është ajo që ti mos jehsë me ata që bënë sexhde?”
33
قَالَ لَمْ أَكُنْ لِأسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَه ُُ مِنْ صَلْصَال ٍ مِنْ حَمَإ ٍ مَسْنُون ٍ
Qā la Lam 'Akun Li'sjuda Libash ar in Kh alaq tahu Min Şalşā lin Min Ĥama'iin Masnū nin
Ai tha: “Nuk është për mua t’i bëjë sexhde një njeriu që e krijove nga balta e terur, e zezë e me erë”.
34
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيم ٌ
Qā la Fākh ruj Minhā Fa'inn aka Rajī mun
(All-llahu) tha: “Dil pra, prej aty, tiqofsh i mallkuar!
35
وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
Wa 'Inn a `Alayka A l-La`nata 'Ilá Yawmi A d-Dī ni
Vërtet, mallkimi kundër teje qoftë deri në ditën e gjykimit”.
36
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
Qā la Rabbi Fa'an žir nī 'Ilá Yawmi Yub `ath ū na
(Iblisi) Tha: “Zoti im, më jep afat deri në ditën kur ata (njerëzit) të ringjallen!
37
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ
Qā la Fa'inn aka Mina A l-Mun žar ī na
(Zoti) Tha: “Ti je prej të afatizuarve.
38
إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
'Ilá Yawmi A l-Waq ti A l-Ma`lū mi
deri në kohën e ditës së caktuar”.
39
قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
Qā la Rabbi Bimā 'Agh waytanī La'uzayyinann a Lahum Fī A l-'Arđi Wa La'ugh wiyann ahum 'Aj ma`ī na
(Iblisi) Tha: “Zoti im, për shkak që më përzune (më largove), unë do t’ua zbukurojë (të këqiat) atyre sa të jenë në tokë (në këtë botë) dhe të gjithë ata do t’i largojë nga rruga e drejtë!”
40
إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
'Illā `Ibādaka Minhumu A l-Mukh laşī na
Përveç robërve të Tu, të cilët i ke bërë të sinqertë.
41
قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيم ٌ
Qā la Hādh ā Şirāţun `Alayya Mustaqī mun
(Madhëria e Tij) Tha: “kjo është rruga Ime e drejtë (e qartë)”.
42
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَان ٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ
'Inn a `Ibādī Laysa Laka `Alayhim Sulţā nun 'Illā Mani A ttaba`aka Mina A l-Gh āwī na
Se ndaj robëve të Mi (të sinqertë) nuk ke kurrëfarë force (as fizike as mendore), përveç atyre të humburve që vijnë pas teje.
43
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ
Wa 'Inn a Jahann ama Lamaw`iduhum 'Aj ma`ī na
E s’ka dyshim se Xhehennemi është vendpremtimi i të gjithë atyre.
44
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَاب ٍ لِكُلِّ بَاب ٍ مِنْهُمْ جُزْء ٌ مَقْسُوم ٌ
Lahā Sab `atu 'Ab wā bin Likulli Bā bin Minhum Juz'un Maq sū mun
Ai (Xhehennemi) i ka shtatë dyer, çdonjëri prej tyre ka shtegun (derën) e caktuar (nëpër të cilën do të hyjë).
45
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّات ٍ وَعُيُون ٍ
'Inn a A l-Muttaqī na Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin
E ata, të cilët iu ruajtën (mosbesimit dhe punëve të këqija) janë në Xhennete e mes burimeve.
46
ادْخُلُوهَا بِسَلاَم ٍ آمِنِينَ
A d kh ulūhā Bisalā min 'Ā minī na
(u thuhet) Hyni në to, të shpëtuar (prej çdo të keqeje) të siguruar (nga vdekja).
47
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلّ ٍ إِخْوَاناً عَلَى سُرُر ٍ مُتَقَابِلِينَ
Wa Naza`nā Mā Fī Şudūr ihim Min Gh illin 'Ikh wānāan `Alá Surur in Mutaqābilī na
Ne kemi hequr prej zemrave të tyre çfardo urrejtje, e at në mbështetëse qëndrojnë ballë për ballë njëri-tjetrit duke qenë të vëllazëruar.
48
لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَب ٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ
Lā Yamassuhum Fīhā Naşabun Wa Mā Hum Minhā Bimukh rajī na
Ata aty nuk igodet kurrfarë lodhje dhe nuk do të nxirren kurrë prej tij.
49
نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
Nabbi' `Ibādī 'Ann ī 'Anā A l-Gh afū ru A r-Raĥī mu
Njoftoi robët e Mi se vërtet Unë jam Ai që fal shumë dhe mëshirues i madh.
50
وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمُ
Wa 'Ann a `Adh ābī Huwa A l-`Adh ā bu A l-'Alī mu
Po (njoftojë) se edhe dënimi Im është ai i dhëmbshëm.
51
وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ
Wa Nabbi'hum `An Đayfi 'Ib rāhī ma
Enjoftoj edhe për mysafirët e Ibrahimit.
52
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلاَما ً قَالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ
'Idh Dakh alū `Alayhi Faqālū Salāmāan Qā la 'Inn ā Min kum Wajilū na
kur ata hynë te ai dhe thanë: “Selamen - e përshëndetën e ai (Ibrahimi) tha: “Ne po frikësohemi prej jush!”
53
قَالُوا لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلاَمٍ عَلِيم ٍ
Qālū Lā Tawjal 'Inn ā Nubash sh iruka Bigh ulā min `Alī min
Ata thanë: “Mos u frikëso ne po të marrim myzhde për një djalë të zgjuar!”
54
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
Qā la 'Abash sh artumūnī `Alá 'An Massaniya A l-Kibaru Fabima Tubash sh irū na
Ai (Ibrahimi) tha: “A më merrni myzhde kur më ka kapur mua pleqëria? Me çka po më përgëzoni ju?
55
قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُنْ مِنَ الْقَانِطِينَ
Qālū Bash sh arnā ka Bil-Ĥaqqi Falā Takun Mina A l-Qāniţī na
Ata thanë: “Ne të morëm myzhde me atë që është e sigurtë e ti mos u bë i pashpresë!”
56
قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ~ِ إِلاَّ الضَّالُّونَ
Qā la Wa Man Yaq naţu Min Raĥmati Rabbihi 'Illā A đ-Đā llū na
Tha: “Askush nuk e humb shpresën në mëshirën e Zotit të vet, përveç atyre që janë të humbur”
57
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
Qā la Famā Kh aţ bukum 'Ayyuhā A l-Mursalū na
Tha: “E çka është pra çështja e juaj, o të dërguar?”
58
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْم ٍ مُجْرِمِينَ
Qālū 'Inn ā 'Ursilnā 'Ilá Qawmin Muj r imī na
Ata thanë: “Ne jemi dërguar te një popull i prishur!”
59
إِلاَّ آلَ لُوط ٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ
'Illā 'Ā la Lūţin 'Inn ā Lamunajjūhum 'Aj ma`ī na
Me përjashtim të familjes së Lutit. Ata do t’i shpëtojmë që të gjithë.
60
إِلاَّ امْرَأَتَه ُُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ
'Illā A m ra'atahu Qaddarnā ۙ 'Inn ahā Lamina A l-Gh ābir ī na
Përpos gruas sëtij,ne kemi vendosur, ajo të mbetet me ata të dënuarit (All-llahu ka vendosur).
61
فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوط ٍ الْمُرْسَلُونَ
Falamm ā Jā 'a 'Ā la Lūţin A l-Mursalū na
E kur i erdhën familjes së Lutit të dërguarit,
62
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْم ٌ مُنْكَرُونَ
Qā la 'Inn akum Qawmun Mun karū na
Ai (Luti) tha: “Ju jeni njerëz të panjohur (nuk ju njoh)!
63
قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيه ِِ يَمْتَرُونَ
Qālū Bal Ji'nā ka Bimā Kānū Fī hi Yam tarū na
Ata thanë: “Jo, (nuk kemi qëllim të keq ndaj teje) Të kemi ardhur ty me atë (dënim) që ata dyshonin.
64
وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
Wa 'Ataynā ka Bil-Ĥaqqi Wa 'Inn ā Laşādiqū na
Të kemi sjellë të vërtetën, e ne jemi të drejtë (çka themi).
65
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْع ٍ مِنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَد ٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ
Fa'asr i Bi'ahlika Biqiţ `in Mina A l-Layli Wa A ttabi` 'Ad bārahum Wa Lā Yaltafit Min kum 'Aĥadun Wa A m đū Ĥayth u Tu'umarū na
Ti ec me familjen tënde pasi të kalojë një pjesë e natës dhe rri pas tyre (që të mos frkësohen) dhe asnjëri prej jush të mos kthejë mbrapa (për të shikuar) dhe shkoni andej kah urdhëroheni.
66
وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَاؤُلاَء مَقْطُوع ٌ مُصْبِحِينَ
Wa Qađaynā 'Ilayhi Dh ālika A l-'Am ra 'Ann a Dābir a Hā 'uulā ' Maq ţū `un Muşbiĥī na
E Ne i kumtuam atij (Lutit) atë çështje, se zhdukja e tyre deri në më të mbramin, do të jetë në mëngjes.
67
وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ
Wa Jā 'a 'Ahlu A l-Madīnati Yastab sh irū na
E banuesit e qytetit (sadum) erdhën të gëzuar duke i lajmëruar njëri-tjetrin.
68
قَالَ إِنَّ هَاؤُلاَء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ
Qā la 'Inn a Hā 'uulā ' Đayfī Falā Tafđaĥū ni
Tha: (Luti): “Këta janë mysafirët e mi, e mos më turpëroni mua,
69
وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلاَ تُخْزُونِ
Wa A ttaqū A l-Laha Wa Lā Tukh zū ni
Edhe kinie frikë All-llahun e mos më nënçmoni!”
70
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ
Qālū 'Awalam Nanhaka `Ani A l-`Ālamī na
Ata thanë: “A nuk të kemi ndaluar që të mos na përzihesh në njerëzit (që ne i mësyjmë)?
71
قَالَ هَاؤُلاَء بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ
Qā la Hā 'uulā ' Banātī 'In Kun tum Fā`ilī na
Ai (Luti) tha: “Ja, këto (gratë) bijat e mija, nëse do të bëni (martohuni me to)!”
72
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ
La`am ruka 'Inn ahum Lafī Sakratihim Ya`mahū na
Pasha jetën tënde (Muhammed), s’ka dyshim se ata (Populli i Lutit) ishin të humbur në dehjen e tyre.
73
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ
Fa'akh adh at/humu A ş-Şayĥatu Mush r iqī na
E në kohën e lindjes (së diellit) ata i përfshiu ushtima e tmerrshme.
74
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَة ً مِنْ سِجِّيل ٍ
Faja`alnā `Āliyahā Sāfilahā Wa 'Am ţarnā `Alayhim Ĥijāratan Min Sijjī lin
Dhe duke e përmbysur anën e lartë të qytetit poshtë, Ne e përmbysëm dhe lëshuammbi ta shi (të dheut të pjekur në Xhehennem) si gurë.
75
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَات ٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yā tin Lilmutawassimī na
Në atë (ngjarje), vërtet ka argumente për ata që mendojnë.
76
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيل ٍ مُقِيم ٍ
Wa 'Inn ahā Labisabī lin Muqī min
Dhe se ato (vendbanime të shkatërruara) ende janë të dukshme pranë rrugës.
77
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً لِلْمُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan Lilmu'uminī na
Për ata që besojnë, ka fakte në të.
78
وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ
Wa 'In Kā na 'Aşĥā bu A l-'Aykati Lažālimī na
Edhe populli i “Ejkës” ishin zullumqarë.
79
فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَام ٍ مُبِين ٍ
Fān taqam nā Minhum Wa 'Inn ahumā Labi'imā min Mubī nin
E Ne ndërrmorëm kundër tyre (i shkatërruam), dhe që të dyja ato (vendi Sadum dhe Ejke) janë në rrugë që duken.
80
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ
Wa Laqad Kadh dh aba 'Aşĥā bu A l-Ĥij r i A l-Mursalī na
Edhe populli i “Hixhres” i përgënjeshtroi të dërguarit.
81
وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ
Wa 'Ā taynāhum 'Ā yātinā Fakānū `Anhā Mu`r iđī na
Ne u patëm parashtruar atyre (mrekullitë) Tona, por ata i kundërshtonin ato.
82
وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتا ً آمِنِينَ
Wa Kānū Yanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan 'Ā minī na
Ata skalisnin shtëpia në kodra shkëmbore për të qenë të sigurt.
83
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ
Fa'akh adh at/humu A ş-Şayĥatu Muşbiĥī na
E ata në mëngjes i goditi gjëmim i tmerrshëm e shkatërrues.
84
فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
Famā 'Agh n á `Anhum Mā Kānū Yaksibū na
Dhe nuk u ndihmoi atyre asgjë ajo që vepruan.
85
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَة ٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ
Wa Mā Kh alaq nā A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđa Wa Mā Baynahumā 'Illā Bil-Ĥaqqi ۗ Wa 'Inn a A s-Sā`ata La'ā tiyatun ۖ Fāşfaĥi A ş-Şafĥa A l-Jamī la
E Ne nuk i krijuam qiejt as tokën ndryshe vetëm me urtësi (të madhe). E s’ka dyshim se momenti i fundit (kijameti) do të vijë, e ti (Muhamme) sillu me njerëzishmëri.
86
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ
'Inn a Rabbaka Huwa A l-Kh allā qu A l-`Alī mu
Vërtet, Zoti yt është krijuesi i përgjithshëm, më i dijshmi.
87
وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعا ً مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ
Wa Laqad 'Ā taynā ka Sab `āan Mina A l-Math ānī Wa A l-Qur'ā na A l-`Ažī ma
Ne të kemi dhënë ty shtatë (ajete) që përsëriten (Fatiha përsëritet në rekate të namazit) edhe Kur’anin e madhërueshëm.
88
لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ~ِ أَزْوَاجا ً مِنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ
Lā Tamuddann a `Aynayka 'Ilá Mā Matta`nā Bihi 'Azwājāan Minhum Wa Lā Taĥzan `Alayhim Wa A kh fiđ Janāĥaka Lilmu'uminī na
E ty të mos shkojnë kurrsesi sytë në atë me çka Ne i pajisëm disa prej tyre, as mos u brengos për ta (pse nuk besuan), kurse ndaj besimtarëve jij i përulur e i butë.
89
وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ
Wa Qul 'Inn ī 'Anā A n -Nadh ī r u A l-Mubī nu
Dhe thuaj: “Unë jam qortues i hapët (për dënimin nga Zoti për ata që kundërshtojnë).
90
كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ
Kamā 'An zalnā `Alá A l-Muq tasimī na
(u sjellim dënim) Sikurse u sollëm atyre që bëjnë ndarjen. (e librave të mëparëshme).
91
الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ
Al-Ladh ī na Ja`alū A l-Qur'ā na `Iđī na
Të cilët e bënë Kur’anin të ndarë në pjesë.
92
فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
Fawarabbika Lanas'alann ahum 'Aj ma`ī na
Pasha Zotin tënd, ata gjithë do t’i marrim në përgjegjësi.
93
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
`Amm ā Kānū Ya`malū na
Për atë ç’vepruan.
94
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ
Fāşda` Bimā Tu'umaru Wa 'A`r iđ `Ani A l-Mush r ikī na
Publiko haptas atë për të cilën urdhërohesh, e hiqu idhujtarëve.
95
إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ
'Inn ā Kafaynā ka A l-Mustahzi'ī na
S’ka dyshim se Ne të mjaftojmë ty kundër atyre që tallen,
96
الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَها ً آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
Al-Ladh ī na Yaj `alū na Ma`a A l-Lahi 'Ilahāan 'Ā kh ara ۚ Fasawfa Ya`lamū na
të cilët All-llahut, i kundërvejnë zot tjetër, e më vonë ata do ta kuptojnë (prapavinë e tyre).
97
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ
Wa Laqad Na`lamu 'Ann aka Yađī qu Şad ruka Bimā Yaqūlū na
Ne e dimë mirë se ti ngushtohesh shpirtërisht për atë që thonë ata.
98
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ
Fasabbiĥ Biĥam di Rabbika Wa Kun Mina A s-Sājidī na
Po ti madhëroje me falënderime Zotin tënd e bëhu prej atyre që luten (përulen duke u falur).
99
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ
Wa A `bud Rabbaka Ĥattá Ya'tiyaka A l-Yaqī nu
Dhe adhuroje Zotin tënd deri të vijë ty e vërteta (vdekja).