1
طَا-سِين-مِيم
Ţā-Sīn -Mīm
Ta, Sinë, Mimë.
2
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ
Tilka 'Ā yā tu A l-Kitā bi A l-Mubī ni
Këto janë ajete të librit të (të Kur’anit) qartë!
3
لَعَلَّكَ بَاخِع ٌ نَفْسَكَ أَلاَّ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
La`allaka Bākh i`un Nafsaka 'Allā Yakūnū Mu'uminī na
A mos do të mbysësh ti veten (Muhammed) pse ata nuk bëhen besimtarë?!
4
إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَة ً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ
'In Nash a' Nunazzil `Alayhim Mina A s-Samā 'i 'Ā yatan Fažallat 'A`nāquhum Lahā Kh āđi`ī na
Silur të duam Ne, do të zbritnim një argument (mrekulli) nga qielli mbi ta, e që qafat e tyre do t’i rrinin përulur atij.
5
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْر ٍ مِنَ الرَّحْمَنِ مُحْدَث ٍ إِلاَّ كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ
Wa Mā Ya'tīhim Min Dh ikr in Mina A r-Raĥmā ni Muĥdath in 'Illā Kānū `Anhu Mu`r iđī na
Atyre nuk u vjen asnjë këshillë e re nga Mëshiruesi, e që ata mos t’ia kthejnë shpinën.
6
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنْبَاءُ مَا كَانُوا بِه ِِ يَسْتَهْزِئُون
Faqad Kadh dh abū Fasaya'tīhim 'An ā 'u Mā Kānū Bihi Yastahzi'ū n
Vërtet, ata përgënjeshtruan, por atyre do t’u vijë kobi i asaj me të cilën talleshin.
7
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الأَرْضِ كَمْ أَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ زَوْج ٍ كَرِيم ٍ
'Awalam Yaraw 'Ilá A l-'Arđi Kam 'An n Kulli Zawjin Kar ī min
A nuk e shikuan ata tokën se sa shumë loje bimësh të dobishme bëmë të mbijnë në të?
8
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Vërtet, në këto ka fakte (të forta), por megjithatë, shumica e tyre nuk kanë qenë besimtarë.
9
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
e s’ka dyshim se Zoti yt është Ai i Gjithfuqishmi (t’i ndëshkojë) po edhe i Mëshirshmi.
10
وَإِذْ نَادَى رَبُّكَ مُوسَى أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
Wa 'Idh Nādá Rabbuka Mūsá 'Ani A A l-Qawma A ž-Žālimī na
(Përkujto) Kur Zoti yt e thirri Musain: “Të shkosh te ai popull zullumqarë!”
11
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلاَ يَتَّقُونَ
Qawma Fir `awna ۚ 'Alā Yattaqū na
Populli i faraonit, a nuk janë duke u frikësuar (dënimit)?
12
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يُكَذِّبُونِ
Qā la Rabbi 'Inn ī 'Akh ā fu 'An Yukadh dh ibū ni
Ai (Musai) tha: “Zoti im, kam frikë se do të trajtojnë si gënjeshtarë.
13
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلاَ يَنْطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ
Wa Yađī qu Şad r ī Wa Lā Yan ţaliqu Lisānī Fa'arsil 'Ilá Hārū na
Do të më shtrëngohet krahrori (shpirti) im dhe nuk do të më leshohet gjuha ime (të flas rrjedhshëm), anaj dërgoje (bëre pejgamber) Harunin.
14
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنْب ٌ فَأَخَافُ أَنْ يَقْتُلُونِ
Wa Lahum `Alayya Dh an n Fa'akh ā fu 'An Yaq tulū ni
Madje unë kam një faj ndaj tyre, e kam frikë se do të më mbysin (për hakmarrje)!”
15
قَالَ كَلاَّ ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُمْ مُسْتَمِعُونَ
Qā la Kallā ۖ Fādh /habā Bi'ā yātinā ۖ 'Inn ā Ma`akum Mustami`ū na
Ai (All-llahu) tha: “Kurrsesi (nuk do të mbysin), po shkoni ju të dy me argumentet Tona. Ne jemi me ju vështrues tuaj (ju dëgjojmë dhe ju ndihmojmë).
16
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولاَ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
Fa'tiyā Fir `awna Faqūlā 'Inn ā Rasū lu Rabbi A l-`Ālamī na
Shkoni dhe faraonit thoni: “Ne jemi të dërguar nga Zoti i të gjitha botëve.
17
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
'An 'Arsil Ma`anā Banī 'Isrā 'ī la
T’i lejosh beni israilët të vijnë me ne!”
18
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدا ً وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ
Qā la 'Alam Nurabbika Fīnā Walīdāan Wa Labith ta Fīnā Min `Umur ika Sinī na
Ai (faraoni) tha: “A nuk të rritëm ty si fëmijë në mesin e tonë, ku i kalove disa vjet të jetës sate.
19
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ
Wa Fa`alta Fa`lataka A llatī Fa`alta Wa 'An ta Mina A l-Kāfir ī na
Dhe ti e bëre atë punën tënde që e bëre, prra ti je mohues (i të mirave që t’i bëmë).
20
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذا ً وَأَنَا مِنَ الضَّالِّين
Qā la Fa`altuhā 'Idh āan Wa 'Anā Mina A đ-Đā llīn
(Musai) Tha: “E bëra atë, atëherë kur isha i pavetëdijshëm.
21
فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْما ً وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ
Fafarartu Min kum Lamm ā Kh iftukum Fawahaba Lī Rabbī Ĥukmāan Wa Ja`alanī Mina A l-Mursalī na
Andaj, edhe ika prej jush kur u frikësova nga ju, e Zoti im më dhuroi dhe më bëri nga të dërguarit.
22
وَتِلْكَ نِعْمَة ٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِي إِسْرَائِيلَ
Wa Tilka Ni`matun Tamunn uhā `Alayya 'An `Abbad ta Banī 'Isrā 'ī la
Më përmend atë të mirë që më bëre mua, e ti robërove beni israilët!”
23
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ
Qā la Fir `awnu Wa Mā Rabbu A l-`Ālamī na
(Faraoni) Tha: “E cili është ai zot i botëve (që ju dërgoj)?”
24
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إنْ كُنتُمْ مُوقِنِينَ
Qā la Rabbu A s-Samāwā ti Wa A l-'Arđi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kun tum Mūqinī na
Ai i tha: “Zoti i qiejve dhe i tokës dhe ç’ka ndërmjet tyre, nëse bindeni!”
25
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ~ُ أَلاَ تَسْتَمِعُونَ
Qā la Liman Ĥawlahu 'Alā Tastami`ū na
Ai (faraoni) atyre që ishin përreth, u tha: “A nuk e dëgjoni?!”
26
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الأَوَّلِينَ
Qā la Rabbukum Wa Rabbu 'Ā bā 'ikumu A l-'Awwalī na
Ai (Musai) tha: “Zoti juaj dhe i prindërve tuaj të parë!”
27
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُون ٌ
Qā la 'Inn a Rasūlakumu A l-Ladh ī 'Ursila 'Ilaykum Lamaj nū nun
(Faraoni) Tha: “Vërtet, i dërguari juaj që u është dërguar juve, me siguri është i çmendur!”
28
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ
Qā la Rabbu A l-Mash r iqi Wa A l-Magh r ibi Wa Mā Baynahumā ۖ 'In Kun tum Ta`qilū na
(Musai) Tha: “Zot i lindjes dhe i perëndimit dhe ç’ka ndërmjet tyr. po qe se kuptoni!”
29
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهَاً غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ
Qā la La'ini A kh adh ta 'Ilahāan Gh ayr ī La'aj `alann aka Mina A l-Masjūnī na
(faraoni) Tha: “Nëse ti beson zot tjetër pos meje, do të gjendesh në mesin e të burgosurve!”
30
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْء ٍ مُبِين ٍ
Qā la 'Awalaw Ji'tuka Bish ay'in Mubī nin
(Musai) Tha: “A edhe nëse të sjell ndonjë argument të qartë!”
31
قَالَ فَأْتِ بِهِ~ِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
Qā la Fa'ti Bihi 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na
Ai tha: “Sille pra, nëse thua të vërtetën?”
32
فَأَلْقَى عَصَاه ُُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَان ٌ مُبِين ٌ
Fa'alqá `Aşā hu Fa'idh ā Hiya Th u`bā nun Mubī nun
Atëherë, (Musai) e hodhi shkopin e vet, i cili u shndërrua në gjarpër të vërtetë.
33
وَنَزَعَ يَدَه ُُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ
Wa Naza`a Yadahu Fa'idh ā Hiya Bayđā 'u Lilnn āžir ī na
Nxori dorën prej xhepit, kur qe, ajo në sy të shikuesve flakëronte nga bardhësia.
34
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ~ُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيم ٌ
Qā la Lilmala'i Ĥawlahu 'Inn a Hādh ā Lasāĥir un `Alī mun
(faraoni) Parisë që e rrethonte, u tha: “Vërtet, ky qenka magjistar shumë i aftë!”
35
يُرِيدُ أَنْ يُخْرِجَكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِه ِِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ
Yur ī du 'An Yukh r ijakum Min 'Arđikum Bisiĥr ihi Famādh ā Ta'murū na
Që me magjinë e vet dëshiron t’ju dëbojë nga toka juaj, e ç’më propozoni mua?
36
قَالُوا أَرْجِه ِِ وَأَخَاه ُُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
Qālū 'Arjihi Wa 'Akh ā hu Wa A b `ath Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
Paria) Shtyje atë dhe vëlain e tij (çështjen e tyre) për më vonë, e ti dërgo nëpër qytete tubues.
37
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيم ٍ
Ya'tū ka Bikulli Saĥĥā r in `Alī min
Që t’i sjellin të gjithë magjistarët e dijshëm këtu.
38
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْم ٍ مَعْلُوم ٍ
Fajumi`a A s-Saĥaratu Limīqā ti Yawmin Ma`lū min
Dhe, magjistarët u tubuan në kohën e ditës së caktuar.
39
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ
Wa Qī la Lilnn ā si Hal 'An tum Muj tami`ū na
Edhe popullit iu tha: “Ejani e tubohuni,
40
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِنْ كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ
La`allanā Nattabi`u A s-Saĥarata 'In Kānū Humu A l-Gh ālibī na
Ashtu që t’i përkrahin magjistarët, nëse ata triumfojnë”.
41
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرا ً إِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ
Falamm ā Jā 'a A s-Saĥaratu Qālū Lifir `awna 'A'inn a Lanā La'aj rāan 'In Kunn ā Naĥnu A l-Gh ālibī na
E kur erdhën magjistarët i thanë faaonit: “A do të ketë shpërblim për ne, nëse dalim ngadhnjimtarë?”
42
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذا ً لَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
Qā la Na`am Wa 'Inn akum 'Idh āan Lamina A l-Muqarrabī na
Ai tha: “Po, bile ju do të jeni atëherë prej më të afërmve!”
43
قَالَ لَهُمْ مُوسَى أَلْقُوا مَا أَنْتُمْ مُلْقُونَ
Qā la Lahum Mūsá 'Alqū Mā 'An tum Mulqū na
Musai atyre u tha: “Hidhnie atë që keni për ta hedhur!”
44
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ
Fa'alqaw Ĥibālahum Wa `Işīyahum Wa Qālū Bi`izzati Fir `awna 'Inn ā Lanaĥnu A l-Gh ālibū na
E ata i hodhën litarët dhe shkopinjtë e tyre duke thënë: “Për hir të madhërisë së faraonit, ne me sifuri do të jemi ngadhënjyes!”
45
فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاه ُُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ
Fa'alqá Mūsá `Aşā hu Fa'idh ā Hiya Talqafu Mā Ya'fikū na
Atëherë edhe Musai e hodhi shkopin e vet, i cili menjëherë gëltiset gjithë çka kishin improvizuar ata.
46
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ
Fa'ulqiya A s-Saĥaratu Sājidī na
Atëherë magjistarët ranë në sexhde (u përulën).
47
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
Qālū 'Ā mann ā Birabbi A l-`Ālamī na
E thanë: “Ne i besuam Zotit të botëve,
48
رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ
Rabbi Mūsá Wa Hārū na
Zotit të Musait e të Harunit!”
49
قَالَ آمَنْتُمْ لَه ُُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّه ُُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلاَف ٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ
Qā la 'Ā man tum Lahu Qab la 'An 'Ā dh ana Lakum ۖ 'Inn ahu Lakabīrukumu A l-Ladh ī `Allamakumu A s-Siĥra Falasawfa Ta`lamū na ۚ La'uqaţţi`ann a 'Aydiyakum Wa 'Arjulakum Min Kh ilā fin Wa La'uşallibann akum 'Aj ma`ī na
Ai (faraoni) tha: “I besuat atij, para se t’ju lejoja unë?!” S’ka dyshim se ai (Musai) është prijësi juaj që ua mësoi juve magjinë, e keni për të marrë vesh më vonë. Unë do t’ua shkurtoi (do t’ua prejë) duart dhe këmbët tuaja të anës së kundër (klithi) dhe që të gjithëve do t’u gozhdoj”.
50
قَالُوا لاَ ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنْقَلِبُونَ
Qālū Lā Đayra ۖ 'Inn ā 'Ilá Rabbinā Mun qalibū na
Ata (magjistarët) thanë: “S’ka rëndësi, ne kthehemi Zotit tonë,
51
إِنَّا نَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَنْ كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ
'Inn ā Naţ ma`u 'An Yagh fir a Lanā Rabbunā Kh aţāyānā 'An Kunn ā 'Awwala A l-Mu'uminī na
Meqë ne jemi besimtarët e parë, shpresojmë se Zoti ynë do të na i falë mëkatet tona!”
52
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ
Wa 'Awĥaynā 'Ilá Mūsá 'An 'Asr i Bi`ibādī 'Inn akum Muttaba`ū na
Ne e urdhëruam (përmes shpalljes) Musain: “Të udhëtosh natan me robërit e Mij dhe se ju do të ndiqeni (prej faraonit)”.
53
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ
Fa'arsala Fir `awnu Fī A l-Madā 'ini Ĥāsh ir ī na
E faraoni dërgoi nëpër qytete për të tubuar njerëz,
54
إِنَّ هَاؤُلاَء لَشِرْذِمَة ٌ قَلِيلُونَ
'Inn a Hā 'uulā ' Lash ir dh imatun Qalīlū na
(Duke u thënë se) Ata janë një grup i vogël (të cilët ikën me Musain).
55
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ
Wa 'Inn ahum Lanā Lagh ā 'ižū na
Dhe se me të vërtetë, ata na kanë zemëruar (dhe ikën pa lejen tonë).
56
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ
Wa 'Inn ā Lajamī `un Ĥādh irū na
E me të vërtetë, ne duhet të jemi syçelë.
57
فَأَخْرَجْنَاهُمْ مِنْ جَنَّات ٍ وَعُيُون ٍ
Fa'akh raj nāhum Min Jann ā tin Wa `Uyū nin
Dhe Ne (u mbushëm mendjen e) i nxorëm prej kopshteve e burimeve,
58
وَكُنُوز ٍ وَمَقَام ٍ كَرِيم ٍ
Wa Kunū zin Wa Maqā min Kar ī min
prej pasurisë në depo dhe prej vendbanimeve të bukura.
59
كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ
Kadh ālika Wa 'Awrath nāhā Banī 'Isrā 'ī la
Ja ashtu, Ne ua bëmë atë trashëgim beni israilëve.
60
فَأَتْبَعُوهُمْ مُشْرِقِينَ
Fa'atba`ūhum Mush r iqī na
E ata (të faraonit) i arritën (beni israilët) në kohën e lindjes së diellit.
61
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَى إِنَّا لَمُدْرَكُونَ
Falamm ā Tarā 'á A l-Jam `ā ni Qā la 'Aşĥā bu Mūsá 'Inn ā Lamud rakū na
Dhe kur u panë dy grupet, shokët e Musait Thanë: “Me siguri na zunë!”
62
قَالَ كَلاَّ ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ
Qā la Kallā ۖ 'Inn a Ma`iya Rabbī Sayahdī ni
Ai (Musai) tha: Kurrsesi, me mua është Zoti im, Ai do të më udhëzojë”.
63
فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْق ٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ
Fa'awĥaynā 'Ilá Mūsá 'Ani A r ib Bi`aşā ka A l-Baĥra ۖ Fān falaqa Fakā na Kullu Fir qin Kālţţawdi A l-`Ažī mi
Ndërsa Ne Musait i thamë: “Meshkopin tënd bjeri detit”. Deti u nda dhe çdo pjesë u bë si kodër e madhe.
64
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الآخَرِينَ
Wa 'Azlafnā Th amm a A l-'Ā kh ar ī na
E Ne i afruam atje të tjerët (ata të faraonit).
65
وَأَنْجَيْنَا مُوسَى وَمَنْ مَعَهُ~ُ أَجْمَعِينَ
Wa 'An jaynā Mūsá Wa Man Ma`ahu 'Aj ma`ī na
Dhe Ne e shpëtuam Musain dhe të gjithë ata që ishin me të.
66
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الآخَرِينَ
Th umm a 'Agh raq nā A l-'Ā kh ar ī na
Kurse të tjerët i përmbytëm në ujë.
67
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Vërtet, në këtë (ngjarje) ka fakte, por megjithatë shumica nuk besuan.
68
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
Nuk ka dyshim se Zoti yt është i gjithfuqishëm dhe i mëshirshëm.
69
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ
Wa A tlu `Alayhim Naba'a 'Ib rāhī ma
Lexoju (nga ajo që të shpallëm ty Muhammed) atyre ngjarjen e Ibrahimit.
70
إِذْ قَالَ لِأَبِيه ِِ وَقَوْمِه ِِ مَا تَعْبُدُونَ
'Idh Qā la Li'abī hi Wa Qawmihi Mā Ta`budū na
Kur i tha babait të vet dhe popullit të vet: “çka jeni duke adhuruar?”
71
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَاما ً فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ
Qālū Na`budu 'Aşnāmāan Fanažallu Lahā `Ākifī na
Ata i thanë: “Adhurojmë idhuj, vazhdimisht u jemi besnikë atyre!”
72
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ
Qā la Hal Yasma`ūnakum 'Idh Tad `ū na
Ai i tha: “A ju dëgjojnë ata juve kur të luteni?”
73
أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ
'Aw Yan fa`ūnakum 'Aw Yađurrū na
Ose, “a u sjellin juve dobi apo dëm?”
74
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَلِكَ يَفْعَلُونَ
Qālū Bal Wajad nā 'Ā bā 'anā Kadh ālika Yaf`alū na
Ata thanë: “Jo, por kështu i gjetëm se bënin edhe prindërit tanë!”
75
قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ
Qā la 'Afara'aytum Mā Kun tum Ta`budū na
Ai tha: “A po shihni se ç’po adhuroni?”
76
أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الأَقْدَمُونَ
'An tum Wa 'Ā bā 'uukumu A l-'Aq damū na
Ju dhe prindërit tuaj të mëparshëm,
77
فَإِنَّهُمْ عَدُوّ ٌ لِي إِلاَّ رَبَّ الْعَالَمِينَ
Fa'inn ahum `Adū wun Lī 'Illā Rabba A l-`Ālamī na
Në të vërtetë, ata (që adhuroni ju) janë armiq të mij. përveç Zotit të botëve (nëse përveç idhujve adhuroni edhe Atë).
78
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ
Al-Ladh ī Kh alaqanī Fahuwa Yahdī ni
Zoti që më krijoi, Ai më udhëzon mua,
79
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ
Wa A l-Ladh ī Huwa Yuţ `imunī Wa Yasqī ni
Dhe Ai që më ushqen dhe më jep të pijë,
80
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ
Wa 'Idh ā Mar iđtu Fahuwa Yash fī ni
Dhe kur të sëmurem A më shëron,
81
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ
Wa A l-Ladh ī Yumītunī Th umm a Yuĥyī ni
Ai më bën të vdesë e mandej më ngjall,
82
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ
Wa A l-Ladh ī 'Aţ ma`u 'An Yagh fir a Lī Kh aţī 'atī Yawma A d-Dī ni
Ai te i cili kam shpresë se do të m’i falë mëkatet e mia në ditën e gjykimit.
83
رَبِّ هَبْ لِي حُكْما ً وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
Rabbi Hab Lī Ĥukmāan Wa 'Alĥiq nī Biş-Şāliĥī na
Zoti im, më dhuro mua urtësi dhe më bashko me të mirët!
84
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْق ٍ فِي الآخِرِينَ
Wa A j `al Lī Lisā na Şid qin Fī A l-'Ā kh ir ī na
Më bën përkujtim të mirë ndër ata që vijnë pas,
85
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ
Wa A j `alnī Min Warath ati Jann ati A n -Na`ī mi
Më bn prej trashëgesve të Xhennetit të begatshëm,
86
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّه ُُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ
Wa A gh fir Li'abī 'Inn ahu Kā na Mina A đ-Đā llī na
Dhe fale babaim tim, se ai vërtet ishtë nga ata të humburit,
87
وَلاَ تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ
Wa Lā Tukh zinī Yawma Yub `ath ū na
E mos më turpëro në ditën kur do të ringjallen.
88
يَوْمَ لاَ يَنْفَعُ مَال ٌ وَلاَ بَنُونَ
Yawma Lā Yan fa`u Mā lun Wa Lā Banū na
Ditën kur nuk bën dobi as malli, as fëmijët.
89
إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْب ٍ سَلِيم ٍ
'Illā Man 'Atá A l-Laha Biqalbin Salī min
(bën dobi) Vetëm kush i paraqitet Zotit me zemër të shëndoshë.
90
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ
Wa 'Uzlifati A l-Jann atu Lilmuttaqī na
E Xhenneti u afrohet atyre që ishin të devotshëm.
91
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ
Wa Burr izati A l-Jaĥī mu Lilgh āwī na
Ndërsa Xhehennem u dëftohet atyre që ishin të humbur.
92
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ
Wa Qī la Lahum 'Ayna Mā Kun tum Ta`budū na
Dhe atyre u thuhet: “Ku janë ata që i adhuronit ju”,
93
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ
Min Dū ni A l-Lahi Hal Yan şurūnakum 'Aw Yan taşirū na
Pos All-llahut? Ata, a mund t’ju ndihmojnë juve o vetes?
94
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ
Fakub kibū Fīhā Hum Wa A l-Gh āwū na
E ata (idhujt) dhe adhuruesit e tyre, njëri mbi tjetrin hudhën në të,
95
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ
Wa Junū du 'Ib lī sa 'Aj ma`ū na
Dhe të gjithë ushtria (ithtarët) r djallit.
96
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ
Qālū Wa Hum Fīhā Yakh taşimū na
E duke u grindur mes vete në të, ata thonë:
97
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلاَل ٍ مُبِين ٍ
Ta-Allā hi 'In Kunn ā Lafī Đalā lin Mubī nin
“Pasha All-llahun, njëmend ne kemi qenë krejtësisht të humbur”,
98
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ
'Idh Nusawwīkum Birabbi A l-`Ālamī na
Kur juve (idhuj) u kemi barazuar me Zotin e botëve.
99
وَمَا أَضَلَّنَا إِلاَّ الْمُجْرِمُونَ
Wa Mā 'Ađallanā 'Illā A l-Muj r imū na
Neve nuk na humbi kush tjetër vetëm se kriminelët (prijësit).
100
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ
Famā Lanā Min Sh āfi`ī na
E tash për ne nuk ndonjë ndihmës (ndërmjetësues).
101
وَلاَ صَدِيقٍ حَمِيم ٍ
Wa Lā Şadī qin Ĥamī min
Nuk ka as ndonjë mik të sinqertë.
102
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّة ً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
Falaw 'Ann a Lanā Karratan Fanakū na Mina A l-Mu'uminī na
E, sikur të mnud të kthehemi (dynja) edhe njëherë,, do të bëheshim besimtarë.
103
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Në këtë (që u përmend) ka argumente të bindshme, po shumica e tyre nuk besuan.
104
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
Është e vërtetë se Zoti yt është i gjithëfuqishëm dhe i mëshirshëm.
105
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوح ٍ الْمُرْسَلِينَ
Kadh dh abat Qawmu Nūĥin A l-Mursalī na
Edhe populli i Nuhut gënjeu të dërguarit.
106
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلاَ تَتَّقُونَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Nūĥun 'Alā Tattaqū na
Kur vëllai i tyre (nga gjaku), Nuhu u tha: “A nuk jeni kah frikësoheni?
107
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِين ٌ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun
Unë jam për ju pejgamber besnik.
108
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Keni frikë (dënimit të) All-llahut e më dëgjoni mua.
109
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر ٍ ۖ إِنْ أَجْرِي إِلاَّ عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na
Unë për këtë nuk kërkoj prej jush ndonjë shpërblim, shpërblimi për mua është vetëm prej Zotit të botëve.
110
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Pra (edhe njëherë u them) frikësohuni prej All-llahut e më dëgjoni mua!
111
قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الأَرْذَلُونَ
Qālū 'Anu'uminu Laka Wa A A l-'Ardh alū na
Ata thanë: “E si të besojmë ty, kur ty të besojnë të ultit?”
112
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Qā la Wa Mā `Ilmī Bimā Kānū Ya`malū na
Ai tha: “Unë nuk dijë se ç’punuan ata (që ju u thoni të ulët)”.
113
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلاَّ عَلَى رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ
'In Ĥisābuhum 'Illā `Alá Rabbī ۖ Law Tash `urū na
Përgjegjësia e tyre, nëse kuptoni, është vetëm para Zotit tim.
114
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ
Wa Mā 'Anā Biţār idi A l-Mu'uminī na
E unë nuk do t’i përzë besimtarët.
115
إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذِير ٌ مُبِين ٌ
'In 'Anā 'Illā Nadh ī r un Mubī nun
Unë nuk jamë tjetër, por vetëm sa t’u tërheq vërejtjen haptas.
116
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَه ِِ يَانُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ
Qālū La'in Lam Tan tahi Yā Nū ĥu Latakūnann a Mina A l-Marjūmī na
Ata i thanë: “O Nuh! Nëse nuk heq dorë (nga ajo që mëson), do të gurëzohesh (do të mbytesh me gurë)”.
117
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ
Qā la Rabbi 'Inn a Qawmī Kadh dh abū ni
Ai tha: “O Zoti im, populli im më pandeh gënjeshtar.
118
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحا ً وَنَجِّنِي وَمَنْ مَعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
Fāftaĥ Baynī Wa Baynahum Fatĥāan Wa Najjinī Wa Man Ma`ī Mina A l-Mu'uminī na
Pra Ti me drejtësinë tënde gjyko ndërmjet meje dhe atyre dhe më shpëto mua dhe besimtarët që janë me mua!”
119
فَأَنجَيْنَاه ُُ وَمَنْ مَعَه ُُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
Fa'an jaynā hu Wa Man Ma`ahu Fī A l-Fulki A l-Mash ĥū ni
Andaj Ne e shpëtuam atë dhe të gjithë ata që ishin me të në anijen e mbushur plot.
120
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ
Th umm a 'Agh raq nā Ba`du A l-Bāqī na
Mandej i mbytëm në ujë ata që betën pas tyre.
121
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Edhe në këtë (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk ishin besimtarë.
122
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
S’ka dyshim se Zoti yt është i plotfuqishëm i mëshirshëm.
123
كَذَّبَتْ عَاد ٌ الْمُرْسَلِينَ
Kadh dh abat `Ā dun A l-Mursalī na
Edhe populli Ad nuk i besoi të dërguarit.
124
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلاَ تَتَّقُونَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Hū dun 'Alā Tattaqū na
Kur vëllai i tyre, Hudi u tha: “A nuk frikësoheni?”
125
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِين ٌ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun
Unë për ju jam i dërguar besnik.
126
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Andaj, keni frikë (dënimit të) All-llahut dhe më dëgjoni mua.
127
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر ٍ ۖ إِنْ أَجْرِي إِلاَّ عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r ī 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na
Unë nuk kërkoj për këtë ndonjë shpërblim prej jush, e shpërblimi është vetëm prej Zotit të botëve.
128
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيع ٍ آيَة ً تَعْبَثُونَ
'Atab nū na Bikulli R ī `in 'Ā yatan Ta`bath ū na
A në çdo bregore ngritni ndonjë shtëpi (ndërtesë) sa për lojë?
129
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ
Wa Tattakh idh ū na Maşāni`a La`allakum Takh ludū na
Dhe a i ndërtoni pallatet e fortifikura që të jeni përgjithmonë?
130
وَإِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ
Wa 'Idh ā Baţash tum Baţash tum Jabbār ī na
E kur rrëmbeni, rrëmbeni mizorisht.
131
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Pra, kinie frikë All-llahun dhe në dëgjoni mua!
132
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَ
Wa A A l-Ladh ī 'Amaddakum Bimā Ta`lamū na
Kinie frikë Atë që u pajisi me çka e dinit vet.
133
أَمَدَّكُمْ بِأَنْعَام ٍ وَبَنِينَ
'Amaddakum Bi'an`ā min Wa Banī na
U pajisi me mjete gjallërimi e me djem.
134
وَجَنَّات ٍ وَعُيُون ٍ
Wa Jann ā tin Wa `Uyū nin
Me kopshte e me burime uji.
135
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيم ٍ
'Inn ī 'Akh ā fu `Alaykum `Adh ā ba Yawmin `Ažī min
Vërtet, unë i frikësohem dënimit tuaj në një ditë të madhe.
136
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظِينَ
Qālū Sawā 'un `Alaynā 'Awa`ažta 'Am Lam Takun Mina A l-Wā`ižī na
Ata thanë: “Për ne është krejt një, si na këshillove, si nuk na këshillove!”
137
إِنْ هَذَا إِلاَّ خُلُقُ الأَوَّلِينَ
'In Hādh ā 'Illā Kh uluqu A l-'Awwalī na
Kjo (që na këshillon ti) nuk është tjetër vetëm se traditë (mitesh) të popujve të lashtë.
138
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
Wa Mā Naĥnu Bimu`adh dh abī na
Se ne nuk kemi për t’u dënaur.
139
فَكَذَّبُوه ُُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Fakadh dh abū hu Fa'ahlaknāhum ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Dhe ashtu ata e trajtuan atë (Hudin) gënjeshtarët, e Ne atëhere i shkatërruam. Edhe ky është një fakt, po shumiza e tyre nuk besuan.
140
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
Vëretet, Zoti yt është i plotfuqishëm i mëshirshëm.
141
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ
Kadh dh abat Th amū du A l-Mursalī na
Edhe kabilja Themud nuk i besoi të dërguarit.
142
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلاَ تَتَّقُونَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Şāliĥun 'Alā Tattaqū na
Kur vëllai i tyre, Salihu u tha: “A nuk frikësoheni?”
143
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِين ٌ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun
Unë për ju jam i dërguar besnik.
144
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Andaj, kinie frikë (dënimin e) e All-llahut dhe mua më dëgjoni!”
145
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر ٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na
Unë nuk kërkoj për këtë ndonjë shpërblim prej jush, shpërblimi im është vetëm prej Zotit të botëve.
146
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ
'Atutrakū na Fī Mā Hāhunā 'Ā minī na
A jeni të sigurt se do të mbeteni në këtë që jeni (përgjithmonë)?
147
فِي جَنَّات ٍ وَعُيُون ٍ
Fī Jann ā tin Wa `Uyū nin
Në kopshte e në burime.
148
وَزُرُوع ٍ وَنَخْل ٍ طَلْعُهَا هَضِيم ٌ
Wa Zurū `in Wa Nakh lin Ţal`uhā Hađī mun
Edhe në të mbjella, e me hurma me frutat e tyre të freskët.
149
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتا ً فَارِهِينَ
Wa Tanĥitū na Mina A l-Jibā li Buyūtāan Fār ihī na
Dhe ju me mjeshtëri po ndërtoni shtëpi nëpër kodra shkëmbore.
150
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Pra, kini frikë All-llahun e më dëgjoni mua.
151
وَلاَ تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ
Wa Lā Tuţī`ū 'Am ra A l-Musr ifī na
E mos shkoni pas atyre që janë të pa frenuar (që e teprojnë me vepra të këqia).
152
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ وَلاَ يُصْلِحُونَ
Al-Ladh ī na Yufsidū na Fī A l-'Arđi Wa Lā Yuşliĥū na
Të cilët në tokë bëjnë shkatërrime, nuk bëjnë mirë.
153
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
Qālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na
Ata i thanë: “Ti je vetëm i magjepsur”.
154
مَا أَنْتَ إِلاَّ بَشَر ٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَة ٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
Mā 'An ta 'Illā Bash arun Mith lunā Fa'ti Bi'ā yatin 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na
Ti nuk je tjetër vetëm se njeri sikurse edhe ne, e nëse e thua të vërtetën, sille pra ndonjë argument!”
155
قَالَ هَذِه ِِ نَاقَة ٌ لَهَا شِرْب ٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْم ٍ مَعْلُوم ٍ
Qā la Hadh ihi Nāqatun Lahā Sh ir bun Wa Lakum Sh ir bu Yawmin Ma`lū min
Ai tha: “Ja, kjo është devja, kjo do të pijë (ujë) në një ditë të caktuar, kurse ju në një ditë tjetër (jo për një ditë).
156
وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوء ٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيم ٍ
Wa Lā Tamassūhā Bisū 'in Faya'kh udh akum `Adh ā bu Yawmin `Ažī min
Dhe kësaj të mos i bëni ndonjë të keqe, se do t’ju godasë dënimi i ditës së madhe!”
157
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ
Fa`aqarūhā Fa'aşbaĥū Nādimī na
Po ata e therrën atë, madje u penduan (nga frika).
158
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
Fa'akh adh ahumu A l-`Adh ā bu ۗ 'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Por ata i zuri ai dënimi i premtuar. Edhe në këtë ka argument, por shumica e tyre nuk u bënë besimtarë.
159
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
Vërtet Zoti yt është i plotfuqishëm i mëshirshëm.
160
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوط ٍ الْمُرْسَلِينَ
Kadh dh abat Qawmu Lūţin A l-Mursalī na
Populli i Lutit të dërguarit i konsideroi gënjeshtarë.
161
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلاَ تَتَّقُونَ
'Idh Qā la Lahum 'Akh ūhum Lūţun 'Alā Tattaqū na
Kur vëllai i tyre, Luti i tha: “A nuk i frikësoheni (All-llahut)?”
162
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِين ٌ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun
Unë jam i dërguar i juaj, jam i besueshëm!
163
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Pra, kini frikë (dënimin) All-llahun dhe më dëgjoni mua!
164
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر ٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na
Unë krkoj për këtë ndonjë shprblim prej jush, shpërblimi im është te Zot i botëve.
165
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ
'Ata'tū na A dh -Dh ukrā na Mina A l-`Ālamī na
(Të mjerët ju) A shkoni pas meshkujve të kësaj bote.
166
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ
Wa Tadh arū na Mā Kh alaqa Lakum Rabbukum Min 'Azwājikum ۚ Bal 'An tum Qawmun `Ādū na
E gratë tuaja i leni anash, të cilat Zoti juaj i krijoi për ju! Por ju jeni një popull që kaloni çdo kufij!”
167
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَه ِِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ
Qālū La'in Lam Tan tahi Yā Lū ţu Latakūnann a Mina A l-Mukh rajī na
Ata i thanë: “O Lut, nëse nuk pushon (nga kjo që na thua), me siguri do të jesh i dëbuar prej nesh!”
168
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ
Qā la 'Inn ī Li`amalikum Mina A l-Qālī na
Ai tha: “Unë jam kundër veprimit tuaj!
169
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ
Rabbi Najjinī Wa 'Ahlī Mimm ā Ya`malū na
Zoti im, më shpëto mua dhe familjen time nga ajo që ëjnë ata!”
170
فَنَجَّيْنَاه ُُ وَأَهْلَهُ~ُ أَجْمَعِينَ
Fanajjaynā hu Wa 'Ahlahu 'Aj ma`ī na
Ne e shpëtuam atë dhe tërë familjen e tij,
171
إِلاَّ عَجُوزا ً فِي الْغَابِرِينَ
'Illā `Ajūzāan Fī A l-Gh ābir ī na
Përpos një plake (gruas së tij) që mbeti me atë (në dënim).
172
ثُمَّ دَمَّرْنَا الآخَرِينَ
Th umm a Damm arnā A l-'Ā kh ar ī na
E më pas i zhdukëm ata të tjerët.
173
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرا ً ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ
Wa 'Am ţarnā `Alayhim Maţarāan ۖ Fasā 'a Maţaru A l-Mun dh ar ī na
E Ne u lëshuam atyre një shi të jashtëzakonshëm (gurë nga qielli), e sa i keq ishte ai shi për ata të cilëve iu pat tërhequr vërejtja.
174
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Edhe në këtë kishte argument (për të mbledhur mend), po shumica e tyre nuk qenë besimtarë.
175
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
E Zoti yt, padyshim është Ai i plotfuqishmi dhe i mëshirëshëmi.
176
كَذَّبَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ
Kadh dh aba 'Aşĥā bu A l-'Aykati A l-Mursalī na
Edhe populi i Ejkës të dërguarit i konsiderojnë gënjeshtarë.
177
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلاَ تَتَّقُونَ
'Idh Qā la Lahum Sh u`aybun 'Alā Tattaqū na
Kur Shuajbi atyre u tha: “a nuk ruheni?”
178
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِين ٌ
'Inn ī Lakum Rasū lun 'Amī nun
Unë jam i dërguar te ju, jam i besueshëm!
179
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
Fā ttaqū A l-Laha Wa 'Aţī`ū ni
Pra kini frikë (dënimin nga) All-llahun dhe më dëgjoni mua!
180
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْر ٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ
Wa Mā 'As'alukum `Alayhi Min 'Aj r in ۖ 'In 'Aj r iya 'Illā `Alá Rabbi A l-`Ālamī na
Unë nuk kërkoj për këtë ndonjë shprblim prej jush, shpërblimi im është prej Zotit të botëve!
181
أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلاَ تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ
'Awfū A l-Kayla Wa Lā Takūnū Mina A l-Mukh sir ī na
Plotësoni matjen, e mos u bëni prej atyre që lënë mangu!
182
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ
Wa Zinū Bil-Qisţā si A l-Mustaqī mi
Dhe matni me peshojë (terezi) të saktë (precize).
183
وَلاَ تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلاَ تَعْثَوْا فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ
Wa Lā Tab kh asū A n -Nā sa 'Ash yā 'ahum Wa Lā Ta`th aw Fī A l-'Arđi Mufsidī na
Dhe ata leni mangu sendet e njerëzve, e mos bëni shkatërrime në tokë.
184
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الأَوَّلِينَ
Wa A A l-Ladh ī Kh alaqakum Wa A l-Jibillata A l-'Awwalī na
Frikësohuni Atij që u krijo juve dhe breznitë e para.
185
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ
Qālū 'Inn amā 'An ta Mina A l-Musaĥĥar ī na
Ata thanë: “Sdyshim se ty të ka zënë magjia!”
186
وَمَا أَنْتَ إِلاَّ بَشَر ٌ مِثْلُنَا وَإِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ
Wa Mā 'An ta 'Illā Bash arun Mith lunā Wa 'In Nažunn uka Lamina A l-Kādh ibī na
Ti nuk je tjetër, por njeri si edhe ne, dhe ne nuk të konsiderojmë tjetër vetëm se gënjeshtarë!
187
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفا ً مِنَ السَّمَاءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
Fa'asqiţ `Alaynā Kisafāan Mina A s-Samā 'i 'In Kun ta Mina A ş-Şādiqī na
E nëse je nga të vërtetit, atëherë lëshoje mbi ne një copë nga qielli (si dënim)!
188
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ
Qā la Rabbī 'A`lamu Bimā Ta`malū na
Ai tha: “Zoti im e di më së miri për atë që ju veproni!”
189
فَكَذَّبُوه ُُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّه ُُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيم ٍ
Fakadh dh abū hu Fa'akh adh ahum `Adh ā bu Yawmi A ž-Žullati ۚ 'Inn ahu Kā na `Adh ā ba Yawmin `Ažī min
Dhe ata e përgënjeshtruan ate, andaj i goditi dënimi i hijes. Vërtet, ai ishte dënimi i një dite të llahtarshme.
190
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَة ً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ
'Inn a Fī Dh ālika La'ā yatan ۖ Wa Mā Kā na 'Akth aruhum Mu'uminī na
Edhe në këtë (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk u bënë besimtarë.
191
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
Wa 'Inn a Rabbaka Lahuwa A l-`Azī zu A r-Raĥī mu
E Zoti yt, pa dyshim është Ai i plotfuqishmi dhe i mëshirshmi.
192
وَإِنَّه ُُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ
Wa 'Inn ahu Latan zī lu Rabbi A l-`Ālamī na
E edhe ai (kur’ani) është shpallje (zbritje) e Zotit të botëve.
193
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الأَمِينُ
Nazala Bihi A r-Rū ĥu A l-'Amī nu
Atë e solli shpirti besnik (Xhibrili).
194
عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ
`Alá Qalbika Litakū na Mina A l-Mun dh ir ī na
(E solli) në zemrën tënde, për të qenë ti prej atyre që tërheqin vërejtjen (pejgamber).
195
بِلِسَانٍ عَرَبِيّ ٍ مُبِين ٍ
Bilisā nin `Arabī yin Mubī nin
(Të shpallëm) Me gjuthëtë kulluar arabe.
196
وَإِنَّه ُُ لَفِي زُبُرِ الأَوَّلِينَ
Wa 'Inn ahu Lafī Zubur i A l-'Awwalī na
Dhe se ai (Kur’ani) është i përmendur edhe në librat e mëparshëm.
197
أَوَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ آيَةً أَنْ يَعْلَمَه ُُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ
'Awalam Yakun Lahum 'Ā yatan 'An Ya`lamahu `Ulamā 'u Banī 'Isrā 'ī la
A nuk ishte për ata (për jobsimtarët mekas) argument, se atë e dinin dijetarët (ulemaja) e beni israilëve?
198
وَلَوْ نَزَّلْنَاه ُُ عَلَى بَعْضِ الأَعْجَمِينَ
Wa Law Nazzalnā hu `Alá Ba`đi A l-'A`jamī na
E sikur t’ia shpallin atë (Kur’anin) ndonjë joarabi,
199
فَقَرَأَه ُُ عَلَيْهِمْ مَا كَانُوا بِه ِِ مُؤْمِنِينَ
Faqara'ahu `Alayhim Mā Kānū Bihi Mu'uminī na
e ai t’ua lexonte atyre, ata nuk do t’i besonin atij.
200
كَذَلِكَ سَلَكْنَاه ُُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
Kadh ālika Salaknā hu Fī Qulū bi A l-Muj r imī na
Dhe kështu, Ne u futëm atë (dyshimin) në zemrat kriminelëve,
201
لاَ يُؤْمِنُونَ بِه ِِ حَتَّى يَرَوْا الْعَذَابَ الأَلِيمَ
Lā Yu'uminū na Bihi Ĥattá Yaraw A l-`Adh ā ba A l-'Alī ma
E ata nuk i besojnë atij (Kur’anit) derisa ta shohin dënimin e dhembshëm,
202
فَيَأْتِيَهُمْ بَغْتَة ً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ
Faya'tiyahum Bagh tatan Wa Hum Lā Yash `urū na
Dhe t’ju vijë befas, duke mos e hetuar.
203
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ
Fayaqūlū Hal Naĥnu Mun žarū na
e atëherë të thonë: “A thua do të na jepet afat?”
204
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
'Afabi`adh ābinā Yasta`jilū na
E si ata kërkojnë shpejtimin e dënimit tonë (kur ithanë pejgamberit sillnie dënimin).
205
أَفَرَأَيْتَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ
'Afara'ayta 'In Matta`nāhum Sinī na
Po më thuaj se edhe nëse Ne u jpim të jetojnë vite me rradhë,
206
ثُمَّ جَاءَهُمْ مَا كَانُوا يُوعَدُونَ
Th umm a Jā 'ahum Mā Kānū Yū`adū na
e pastaj t’u vijë atyre ajo me çka u tërhiqet vërejtja,
207
مَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
Mā 'Agh n á `Anhum Mā Kānū Yumatta`ū na
çka do t’u vlejë atyre ajo jetë që gëzuan?
208
وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَة ٍ إِلاَّ لَهَا مُنذِرُونَ
Wa Mā 'Ahlaknā Min Qaryatin 'Illā Lahā Mun dh irū na
Ne nuk kemi ndëshkuar asnjë fshat (vendbanim), e ai të mos ketë pasur pejgamber.
209
ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ
Dh ikrá Wa Mā Kunn ā Žālimī na
Që ju përkujtojë (përfundimin e punës së keqe). Ne nuk bëmë të padrejtë.
210
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ
Wa Mā Tanazzalat Bihi A sh -Sh ayāţī nu
Atë (Kur’anin) nuk e sollën djajt (si fallin falltorëve).
211
وَمَا يَنْبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ
Wa Mā Yan gh ī Lahum Wa Mā Yastaţī`ū na
Atyre as nuk u takon e as që kanë mundësi.
212
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
'Inn ahum `Ani A s-Sam `i Lama`zūlū na
Pse ata jnë të penguar edhe për ta dëgjuar!
213
فَلاَ تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَها ً آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ
Falā Tad `u Ma`a A l-Lahi 'Ilahāan 'Ā kh ara Fatakū na Mina A l-Mu`adh dh abī na
Pra, përpos All-llahut, mos lut zot tjetër e të bëhesh prej të dënuarëve.
214
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ
Wa 'An dh ir `Ash īrataka A l-'Aq rabī na
Dhe tërhiqju vërejtjen farefisit tënd më të afërt.
215
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
Wa A kh fiđ Janāĥaka Limani A A l-Mu'uminī na
E të jeshë i butë ndaj besimtarëve që të pranuan ty.
216
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيء ٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ
Fa'in `Aşawka Faqul 'Inn ī Bar ī 'un Mimm ā Ta`malū na
E nëse ata (jobesimtarët) të kundërshtojnë, ti thuaj: “Unë jam i pastër nga ajo që punoni ju”.
217
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
Wa Tawakkal `Alá A l-`Azī zi A r-Raĥī mi
Dhe mbështetu në të plotfuqishmin, Mëshiruesin.
218
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ
Al-Ladh ī Yarā ka Ĥī na Taqū mu
I cili të sheh kur të ngritesh në këmbë.
219
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ
Wa Taqallubaka Fī A s-Sājidī na
(E të sheh) Edhe lëvizjen tënde në mesin e atyre që falen.
220
إِنَّه ُُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
'Inn ahu Huwa A s-Samī `u A l-`Alī mu
Në të vërtetë, Ai është dëgjuesi, i dijshmi.
221
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ
Hal 'Unabbi'ukum `Alá Man Tanazzalu A sh -Sh ayāţī nu
A t’u tregojj unë se kujt i vijnë djajt?
222
تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيم ٍ
Tanazzalu `Alá Kulli 'Affā kin 'Ath ī min
Ata i vijnë çdo gënjeshtari mëkatari.
223
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ
Yulqū na A s-Sam `a Wa 'Akth aruhum Kādh ibū na
(U vijnë) Dhe hedhin dëgjimin, shumica e tyre gënjejn.
224
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ
Wa A sh -Sh u`arā 'u Yattabi`uhumu A l-Gh āwū na
E për sa u përket poeteve (që Muhammedi nuk është i tillë), ata i ndjekin të humbrit (nga e vërteta).
225
أَلَمْ تَرَى أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَاد ٍ يَهِيمُونَ
'Alam Tará 'Ann ahum Fī Kulli Wā din Yahīmū na
A nuk sheh se ata hidhen në çdo anë (sa lavdërojnë, sa përqeshin).
226
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لاَ يَفْعَلُونَ
Wa 'Ann ahum Yaqūlū na Mā Lā Yaf`alū na
Dhe ata janë që flasin atë çka nuk punojnë.
227
إِلاَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرا ً وَانتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَب ٍ يَنقَلِبُونَ
'Illā A l-Ladh ī na 'Ā manū Wa `Amilū A ş-Şāliĥā ti Wa Dh akarū A l-Laha Kath īrāan Wa A n taşarū Min ۗ Wa Saya`lamu A l-Ladh ī na Žalamū 'Ayya Mun qalabin Yan qalibū na
Me përjashtim të atyre që besuan, bënë vepra të mira,që e përmendën shumë All-llahun dhe që u mbrojtën pasi që atyre iu bë e padrejtë. E ata që bënë zullum do ta kuptojnë se ç’përfundim i shkojnë (ç’dënim të ashpër ose ç’vendi në Xhehennem do t’i nënshtrohen).